Lato to słońce, rozgrzany piasek plaży i chłód morskiej fali.
To rosa o poranku, palące promienie słońca w południe i odpoczynek w cieniu palm.
To pachnące olendrami powietrze, które przytula i otumania zarazem.
To męcząca wspinaczka na sam szczyt i ta nagroda, gdy świat widzisz u swych stóp. I orzeźwienie górskiego strumyka po trudach wspinaczki.

Nie wiem co kocham bardziej, te ciepłe plaże czy wysokie góry.  Dlatego dla mnie pełnia lata to... Korsyka! Tam nie muszę wybierać, są tam i białe plaże i wysokie góry, drogi dzikie i zagadkowe, jak z bajki.  Tajemnicza wyspa piękna, Ile de Beauté.

Jak dobrze, że takie miejsca są jeszcze w Europie!

Dzisiejsze wyzwanie Uli to prawdziwa gratka! Odsłaniamy kulisy blogowania! No to jak to jest? Czego bloger o blogowaniu Ci nie powie? 

Weźmy na tapetę blogowe zdjęcia. Wiadomo, tekst tekstem, inspiracja jest albo jej nie ma, ale bez ładnego zdjęcia daleko w blogowym świecie nie zajdziesz.

Zdjęcia z wakacji
Widzisz te piękne widoki? Gorąca plaża, piękne morze, palmy? I dziecko tak słodko budujące zamki z piasku. Jezu jak ona ma dobrze! Ciepło, morze, i dzieci takie grzeczne! myślisz sobie. Jasne! Czego nie widzisz, to to, że blogerce twej ulubionej tak naprawdę pot zalewa oczy, dzieci kręcą się w kółko doprowadzając ją do szewskiej pasji i spośród tysiąca kadrów tylko jedno jest udane. Na reszcie zdjęć płacze dziecko, albo i ona płacze, nad losem blogerskim własnym, który nie pozwala z urlopu w spokoju korzystać i tylko zdjęcia każe cykać i wpisy przygotowywać, i jeszcze fejsika i insta ogarnąć! Dramat!! ;)

Zdjęcia dzieci
Bloger parentingowy z pewnością nie powie Ci, że by zrobić te piękne zdjęcia dziecka na blogaska, obiecał dzieciakowi dodatkowe 15 minut z tabletem albo, że ciastko dostanie. Bo przecież mama musi skończyć tekst o tym, jak wychowywać dziecko bez gier i o zdrowych przekąskach dla dzieci. Taaaak :)

Zdjęcia jedzenia
To, (jeśli nie jest rasowym blogerem kulinarnym) dla blogera lifestylowego prawdziwy dramat! Zastanawialiście się, czemu na moim blogu w kulinariach przewijają się tylko zdjęcia słodkości? Nie, nie dlatego, że ja tylko słodkie jadam (I wish).

Po pierwsze primo: zdjęcia ciasta są łatwiejsze do zrobienia. Ciasto samo w sobie jest atrakcyjne, nie potrzeba stylizacji. Próbowaliście zrobić seksowne zdjęcie jaglanego kotleta albo pieczonego kalafiora? Udało się? Rilli? Ja nie potrafię. Ja sobie wole pocykać te słodkie tarty lub serniki.

Po drugie, secundo: jedzenie stygnie!!! Ja przepraszam Was bardzo, ale nie będę jadać zimnych obiadów, no way! Chociaż... jak już i tak przy garach postałam żeby rodzinę wyżywić, poświeciłam ten mój cenny czas zamiast pisać na blogasku, to niech się nie zmarnuje i pstryknę fotkę. Albo i dwie. Stygnie? Nie szkodzi, zjemy zimne. Co z tego, że wyszło niedobre, liczy się, że post będzie, może jakieś komentarze i lajki? Tak to wygląda? Na pewno! To ja już lepiej sobie zjem na ciepło i z rodziną. Rodzina (póki co) wygrywa!

A poza tym?

Bloger nie powie Ci, że ślęczy przed tym kompem godzinami dziennie, bo czegoś mu w życiu brakuje.

Może czuje się samotny siedząc w domu z dzieckiem?
A może brakuje mu intelektualnego wyzwania?
Może ma jakiś pomysł na własny biznes, a blog potrzebny mu jest by go wypromować?

I dlatego zależy mu, by ktoś to czytał. I że każdy lajk na fejsiku, każde udostępnienie jest na wagę złota.

Więc jeśli już przyznał się bloger do tego, to patrzcie na te przyciski na dole. Już wiecie co robić! ;)

Marta

P.S. Wszelkie podobieństwo do osób i zdarzeń – jest zupełnie przypadkowe ;)

Ulubiony kolor, tak brzmi temat dzisiejszego blogowego wyzwania u Uli. Phi, banał! myślę sobie zacierając rączki. Napiszę, że mój ulubiony kolor to różowy, ubiorę Milę w jakąś śliczną sukienkę (jak tu) i pstryknę jej słit focię. W końcu nie od dziś wiadomo, że słodkie fotki dzieci w blogowym świecie to +100 punktów do fejmu.




Albo nie, wiem! Że też wcześniej o tym nie pomyślałam! Lazurowy! Nad morze pójdę, 5 minut od domu mam przecież, spacerek przy okazji odhaczymy z Milą z naszej codziennej to-do listy, i post blogowy będzie cacy. Plażę naszą z każdej strony obcykam i tylko jeszcze w tytule dam "DUŻO ZDJĘC" no i na insta  hasztag #seemorepictures. Kto, no kto nie połasi się na to piękne lazurowe morze i nie kliknie w te fotki? I jeszcze podlinkuję do mojego poprzedniego postu o lazurowym chłopczyku, tak, zdecydowanie, to jest najlepszy pomysł. Dzieci i fotki wakacyjne NA PEWNO przyniosą mi sławę i pieniądze.

Tylko... w duszy gra mi dziś coś zupełnie innego. Bo tak naprawdę, mój ulubiony kolor to jest biały. Biały jak ta biała kartka, tabula rasa. Kolejna szansa.
Przypomina mi on, że wszystko można zacząć od początku. Że nie wolno się poddawać. Że trzeba się w życiu starać. By zapisać te kartkę, jak sobie wymarzymy...

Tak, zdecydowanie, biały to obecnie mój ulubiony kolor.

P.S. A tak poza tym, biały odmładza i jeszcze pięknie pasuje do letniej opalenizny, co nie? ;)

Marta

Wylegiwanie się do południa. Śniadanie i poranna prasówka w łóżku. A może długa kąpiel i snucie się bez celu po mieszkaniu z piżamie?  Koniec z tym! Mam dla Ciebie niezawodne sposoby, na to, by zmotywować Cię w weekend do działania już od samego rana!

0. Zrób sobie dziecko. To jest warunek sine qua non tej motywacji. Jeśli jeszcze nie masz dzieci, to nie przejmuj się tym wyzywaniem i idź jeszcze pospać. Taka okazja więcej się nie powtórzy!

Jeśli zaś jesteś już mamą, to zapewne dziecko obudziło Cię o 5 rano. Zwlekłaś się z łózka? Brawo! Pełny sukces! Teraz wykorzystaj ten czas. Podpowiem Ci jak to zrobić.

1. Postanów, że nie pozwalasz dziecku oglądać telewizji.
Zanim dzwony kościelne wybiją 6, zdążysz wybudować wieżę z klocków lego, narysować trzy lokomotywy i nakarmić misia. Kreatywna cześć twojej duszy zostanie zaspokojona.

2. Nie pozwalaj dziecku na zabawę tabletem.
Efekt: jak wyżej. Narysuj jeszcze jedną lokomotywę.

3. Nie pozwalaj dziecku na zabawę telefonem.
Efekt: podobnie. To może teraz narysujemy samochodzik? Nie? Lokomotywa też dobra. Możesz rysować ją z zamkniętymi oczami. To bardzo pomaga o 5 rano. Poziom kreatywności co prawda drastycznie spada, ale nadal jesteś aktywna. I działasz!

4. Czas na śniadanie. Postanów nakarmić dziecko metodą BLW.
Efekt: Soczek/ mleko/ kaszka  na ubranku, podłodze, dywanie a nawet, jeśli masz szczęście, na ścianie też. Gwarantuję, że za kilka chwil będziesz latać po mieszkaniu ze ścierką i mopem. Motywacja do wielkiego sprzątania gratis.



Jeszcze Ci mało?

5. Idź pod prysznic, zostawiając dziecko samo w salonie.
Efekt? Ściany popisane flamastrem, podłoga w łazience wymazana pianką do golenia, papier toaletowy podziabany na kawałeczki snuje się po mieszkaniu, przylepiając się do wylanego wcześniej (lub ponownie) mleka, soczku, kaszki, pianki...  Motywacja do remontu jak znalazł! Ani się obejrzysz, a będziesz szorować ściany i mieszać farbę.

6. Pozwól dziecku na kreatywną zabawę farbkami, modeliną...
Nie, żartowałam! Puść mu jednak tę bajkę, daj telefon lub tablet. I napij się w końcu kawy! Po niej wszystko będzie łatwiejsze  ;)

A potem napisz w komentarzu, co Ty robisz aby aktywnie rozpocząć dzień.

***
Dzisiejszy wpis przeczytaliście dlatego, że biorę udział w wyzwaniu blogowym Uli Phelep prowadzącej blog Sen Mai.

Jutro Dzień Ojca, a raczej Dzień Taty, bo to Tatę właśnie mają moje dzieci. Tatę kochającego, tatę bliskiego. Tatę, który potrafi przytulić, pocieszyć, który przebierze pieluszkę i wytrze nosek, wstanie utulić w nocy gdy płaczą i  dać mleko rano, żebym jeszcze pospała. I nie będzie się wstydził nosić w chuście czy zaśpiewać kołysankę, i z dumą popcha różowy wózek córeczki, nie wiedząc wcale, jak bardzo wydaje się dzięki temu męski.

Bycie Tatą to ogromna odpowiedzialność i na pewno też wielka satysfakcja. A jednak... Czasem wydaje mi się, że to my mamy dostałyśmy od losu to, co najpiękniejsze w byciu rodzicem, ten nasz sekrety ogród do którego ojcowie nie mają wstępu.

Kochanie, gdybym mogła, podarowałabym  Ci na Dzień Ojca klucz do tego ogrodu, abyś mógł przeżyć te chwile, które sprawiają, że tak bardzo kocham być mamą.


Chciałabym, żebyś wiedział, jak to jest, gdy na teście odkrywasz upragnione dwie kreski i wiesz, że zdarzył się cud i nowe życie kiełkuje w Tobie. Byś poznał te emocje: to ogromne szczęście, to wzruszenie.

Gdy po raz pierwszy wyczuwasz pod sercem Nowe Życie. Te pierwsze delikatne motylki i te późniejsze energiczne kopniaki. Tę dumę i uczucie wszechmocy. Już nic nie jest niemożliwe, jesteś stwórcą.

By zalała Cię ta fala miłości i ogarnął ten zachwyt, gdy chwytasz swoje dziecko po raz pierwszy, jeszcze trochę jest we Tobie a już trzymasz je w ramionach.

I byś poznał te pierwsze godziny razem, gdy dziecko leży Ci na piersi, przytula policzek i szuka, szuka piersi a Ty nie możesz się nim nacieszyć, całujesz, gładzisz i wdychasz zapach tego aksamitnego ciałka, które przed chwilą jeszcze było w Tobie.

I tę radość, gdy patrzysz jak z lubością chwyta za pierś i napiwszy się, z cichutkim sapnięciem zadowolenia zapada w sen, a Ty wiesz, że dajesz ciepło i ukojenie, dajesz życie.



I gdy pierwszy raz się do Ciebie właśnie uśmiecha.

I gdy pierwszy raz śmieje się na głos gdy Cię widzi.

I gdy pierwszy raz zawoła: Mamo! I dumę z tego wszystkiego, co to słowo w sobie zawiera.

I  w końcu, to uczucie, gdy po raz pierwszy podchodzi i przytula się ciepłymi łapkami i szepcze do ucha: Kocham Cię, mamusiu.

***
Dzisiejszy wpis przeczytaliście dlatego, że biorę udział w wyzwaniu blogowym Uli Phelep prowadzącej blog Sen Mai. Ula poprosiła o opisanie najpiękniejszych chwil w życiu. Ja właśnie to zrobiłam. Teraz Twoja kolej!

Po ostatnim moim blogowym wpisie o Barcelonie, kilka z Was zapytało mnie,  czy warto wybrać się  do Barcelony z dziećmi i gdzie konkretnie pójść. Odpowiadam wam: warto!  Nie wahajcie się! Oto nasz subiektywna lista miejsc, do które fajnie zobaczyć w Barcelonie z dziećmi.

Co zwiedzić w Barcelonie z dziećmi?

1. Park Güell

Tego miejsca nie trzeba nikomu przedstawiać. Najsłynniejszy park w Barcelonie, za sprawą jego projektanta, Gaudiego. Dzieciakom na pewno spodoba się gigantyczna jaszczura u wejścia i rozliczne kryjówki, które same proszą się o spenetrowanie.

Plac zabaw i toalety z przewijakiem też tam są.




2. Park Ciutadela


Odpoczynek od miejskiego zgiełku. Duży plac zabaw, staw po którym można przepłynąć się łódką, drzewa w których cieniu można zrobić piknik. No i jeśli macie szczęście, facet robiący ogromne bańki mydlane. Dawno się tak nie uśmialiśmy.




 3. Zoo


Ja do największych fanów Zoo nie należę, ale Florek tak prosił, że uległam. W naszej okolicy nie ma Zoo (no, z wyjątkiem tego w Monaco, ale ile dzikich  zwierząt zmieści się w państwie mającym za powierzchnię niecałe 2km2?   Powiem tak: do Oliwskiego w Gdańsku czy Warszawskiego (moje Zoo z dzieciństwa!) nie ma porównania. Jedyną atrakcją, której w Polsce brakuje są delfiny, ale tych z braku czasu nie obejrzeliśmy. Zresztą, po spacerze pozostał pewien niesmak: pięknie opisała podobne uczucie Aga tutaj. Jednak Flo był zachwycony!



4. Kolejka linowa
Dla fanów mocnych wrażeń to must!  Pozwala dostać się z portu do zamku na wzgórzu Montjuic. I podziwiać panoramę Barcelony. Tylko pamiętajcie, z wózkiem tam nie wejdziecie.

5. Oceanarium
Wizyta w oceanarium to idealna okazja, żeby pokazać dzieciakom podwodny świat. To w Barcelonie słynie z ponad 80-metrowego szklanego tunelu z ruchomym chodnikiem. Wystarczy wejść na niego i stojąc w miejscu, podziwiać pływające nad głową rekiny i setki innych ryb. Warto!



5. Plaża
To chyba oczywiste! Jeśli macie dzieci, to wiecie, że plaża to jest właściwie punkt numer jeden. Musieliśmy ją "zaliczyć", mimo tego, że mamy podobną 5 minut od domu ;). Wy też musicie!




Aha, podobno hitem wśród dzieci jest też Muzeum Czekolady w Barcelonie. My sobie odpuściliśmy, za duża pokusa dla matki wiecznie na diecie i żarłocznego dwulatka.

A Wy? Byliście? A może polecacie jeszcze inne ciekawe miejsca w Barcelonie? Podzielcie się w komentarzu, na pewno jeszcze tam wrócimy!

Skorupki :
Dokładną instrukcję znajdziesz w tym przepisie na makaroniki.
UWAGA !! W pierwszym etapie do mąki migdałowej i cukru pudru dodaj 2 łyżeczki kakao.
 
Czekoladowy "ganache" (masa czekoladowa)

• 150 g gorzkiej czekolady
• 150 ml śmietany kremówki